τριτάνωψ

ο, η, και τ. αρσ. τριτάνωπας, Ν

αυτός που πάσχει από τριτανωπία.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. tritanope, υποχωρητ. σχηματισμός από το tritanopia (βλ. λ. τριτανωπία)].